မင္းရဲ႕ တိတ္တဆိတ္ ခမ္းနားထည္၀ါျခင္းေတြထဲ..
ငါ့ကို ခဏေလာက္ငိုက္ခြင့္ေလးေပးပါ ။
ငါ့ရဲ႕ေတာက္ပေသာ ငိုေၾကြးျခင္းေတြ
ရာစုသစ္တစ္ခုမွာ အနည္မထိုင္ပါရေစနဲ႕..
ေတာင္းပန္ျခင္းေတြေအာက္မွာ
ေငြေၾကးကို အေတာင္ပံေတြမတပ္ဆင္ပါေတာ့န ဲ႕။
ငါ့ရဲ႕ ျဖဴလႊလႊ အဲ့ဒီစိတ္ကူးေတြေအာက္မွာ..
လမ္းေတြ အမာရြတ္ေတြမ်ားေနပါၿပီ။
ေပးဆပ္ျခင္းမွရသာ ပီတိေတြ...
ငါ့နံရံ ဟိုးတစ္ဘက္မွာ .....
ျပန္လည္ယူေဆာင္ခြင့္ျပဳပါေတာ့။
စြန္႕ပယ္ျခင္းဘ၀
မီးေတာက္ေတြထက္ပူေလာင္လွပါ တယ္..
ေအးစက္စက္အၾကည့္ေတြနဲ႕
အားနာပါးနာ ေမးေျပာေခၚထုးသံေတြ.
ငါကိုေလွာင္ရယ္ေနၾကပါၿပီ။
ဘာမွမသိတဲ့ ဘုမသိဘမသိ ငါ၊
ထင္ေယာင္ထင္မွား ဒီႏြံေတြၾကားက
ဘယ္လိုျဖတ္သန္းရပါ့မလဲ၊
ညမေၾကာက္သူေတြအတြက္...
ငါ့ဘ၀ဟာ မ်က္မျမင္ရြာထဲ..
ဒီမ်က္မျမင္ရြာထဲ.....
လမ္းေပ်ာက္လို႕ေနပါၿပီ။
ျခြင္းခ်က္မရွိ ေဆးေရာင္ေတြေပစြန္းဆဲ၊
ငါ့ကမၻာရယ္...
အိမ္အျပန္မအိုစာခင္ တစိမ့္စိမ့္ ေရရြတ္သံေတြ...
အေ၀း ခဏေလာက္ပါ။
မင္းတို႕ရဲ႕ဟန္ေဆာင္အၿပံဳး ေတြေအာက္...
ငါ ကဗ်ာတစ္ပုဒ္ေလာက္ေရးပါရေစ။ ။
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
Posts
No comments:
Post a Comment